Chór "Polonia"

Towarzystwo Śpiewacze „Polonia”, bo tak pierwotnie nazywał się chór „Polonia”, powstało 18 grudnia 1918 roku. Prezesem został pan Klemens Latocha, który później zginął w I Powstaniu Śląskim, zaś dyrygentem Jan Lubecki. Początki chóru wg Jana Fojcika, sięgają 1905 roku, kiedy nie był sformalizowany i działał konspiracyjnie. Publicznie wystąpił po raz pierwszy w 1911 roku na prymicjach u ks. Jana Mańdy w Świerczyńcu jako Towarzystwo Św. Alojzego. Po śmierci Klemensa Latochy, funkcje prezesa przejął starobieruński aptekarz Seweryn Pluciński, który pełnił ją aż do 1930 roku. Po nim prezesem został dyrygent Jan Lubecki, następnie Walenty Początek, Augustyn Seweryn, miejscowy lekarz dr Wiktor Rybok. Początkowo Towarzystwo Śpiewacze liczyło 155 osób. W 1923 zespół ufundował sztandar ze składek członkowskich, biletów za występy. Od początku chórem dyrygował Jan Lubecki, po nim pałeczkę przejął grający na skrzypcach Franciszek Bratek. Chór występował, tworzył zgrany, przyjacielsko- koleżeński zespół, w 1938 roku odegrał „Wesele Śląskie”, autorstwa Stanisława Ligonia. Z nastaniem wojny, chór „Polonia” zawiesił swoją działalność, wojna zagłuszyła wolny śpiew, przepadło wówczas wiele dokumentów, lecz sztandar nie wpadł w ręce okupantów. Działalność chóru wznowiono w 1946 roku z inicjatywy Franciszka Bratka. Prezesem został Jakub Kostyra, zespól liczył 46 członków. Przez kilka lat grupa nie wykazywała dużej aktywności, znów reaktywowano ją w 1950 roku, prezesem zostaje Augustyn Seweryn, jednak stagnacja trwa nadal, chór zostaje wykreślony z rejestru Związku Śląskich Kół Śpiewaczych. Grupa występuje okolicznościowo, na ślubach, pogrzebach, Bożym Ciele. W roku 1957 ówczesny Przewodniczący Prezydium Miejskiej Rady Narodowej, Józef Kocurek, zwołał spotkanie w którym zachęcił do reaktywacji grupy. Wybrano prezesa, został nim Rudolf Dutka, a dyrygentem - nauczyciel szkoły muzycznej w Katowicach, Paweł Skrzyś. Wprowadzono chór w 1958 do związku. W roku 1963 opiekę nad chórem przejął ponownie Franciszek Bratek, jednak funkcjonował już tylko jako chór kościelny, nad którym opiekę przejął ks. Jan Trocha. Po śmierci dyrygenta, chórzyści skupili się wokół pani Agnieszki Lubeckiej, która przechowywała nuty, dokumenty chóru. Został tylko 10 członków zespołu, ale mimo to, występowali, nie tracąc nadziei na odrodzenie grupy. Rok 1991 to odrodzenie Bierunia, powrót miasta na mapę administracyjną Polski, a także data reaktywacji chóru. Ówczesna pani dyrektor BOK -Irena Grabowska, powierzyła prowadzenie chóru pan Januszowi Muszyńskiemu, znakomitemu muzykowi, zaś prezesem został pan Leon Gretka, po śmierci pana Gretki, prezesem została Małgorzata Wilk. W 2013 roku dyrygentem chóru została Małgorzata Kalinowska, gdyż schorowany maestro, pan Janusz Muszyński nie mógł już piastować tej funkcji. Rok jubileuszu, to także data odejścia dyrygenta Janusza Muszyńskiego. Pan Janusz Muszyński zmarł 17 listopada 2013 roku.

Uchwała Rady Miejskiej Nr VIII/10/2018 z dnia 28 czerwca 2018 r.