Budynek dworca kolejowego
Bieruń Nowy
Historia kolei w Bieruniu
Dekretem z dnia 11 sierpnia 1843 r. rząd pruski udzielił Spółce Akcyjnej „Kolej Górnośląska” zezwolenia na budowę jednotorowej linii kolejowej Mysłowice-Nowy Bieruń. Budowę rozpoczęto w 1857 r., a ukończono 25 czerwca 1859 r. W tym dniu po raz pierwszy wyruszył stąd pociąg do Mysłowic. Drugi tor tej linii dobudowano w latach 1911-1915. Jednotorowe połączenie kolejowe pruskiego Nowego Bierunia z galicyjskim Oświęcimiem nastąpiło 16 marca 1863 r. Był to ostatni odcinek berlińskiej linii kolejowej.
Przystanek pełnił rolę stacji granicznej pomiędzy Prusami a Austrią. Odegrał on ważną rolę cywilizacyjną dla okolicy. W tym czasie sąsiednie miasta: Bieruń, Pszczyna i Mikołów nie posiadały kolei.
Budynek dworca kolejowego
Budynek oddany został do użytku w 1859 r. wraz z uruchomieniem linii kolejowej do Mysłowic. Na dworcu mieściły się: posterunek dla granicznych odpraw celnych pomiędzy Prusami i Austrią i żandarmerii, kasa biletowa, poczekalnia. W budynku funkcjonowała także restauracja dla podróżnych.
Pobliska remiza Ochotniczej Straży Pożarnej
OSP Bieruń Nowy powstała w 1925 r. W latach 1933-1934 trwała budowa remizy przy obecnej ul. Remizowej 19. W kolejnych latach budynek unowocześniano, wybudowano podziemny zbiornik wody i garaże.
W 1995 r. oddano do użytku Regionalne Centrum Kulturalno-Gospodarcze „Remiza” - budynek świetlicy środowiskowej z przeznaczeniem na działalność powstałego w 1992 r. Bieruńskiego Ośrodka Kultury.