Standardy Ochrony Małoletnich w Urzędzie Miejskim w Bieruniu

Urząd Miejski w Bieruniu jest przyjazny dzieciom. Troska o bezpieczeństwo, dobro oraz dorastanie dzieci w szacunku i godności są ważne dla społeczności naszego miasta, ważne w działaniach podejmowanych przez pracowników Urzędu. W naszym Urzędzie obowiązują Standardy Ochrony Małoletnich. Zachęcamy do zapoznania się z nimi.

Zasady bezpiecznych relacji

Najważniejszą zasadą dla pracowników i kontrahentów jest to, aby działać na rzecz dobra małoletnich. Powinni oni traktować dzieci z szacunkiem, uwzględniać ich godność i potrzeby. Nie wolno krzywdzić małoletnich w żadnej formie. Pracownicy i kontrahenci muszą działać zgodnie
z prawem, wewnętrznymi zasadami Urzędu oraz w ramach swoich kompetencji.
Zasady bezpiecznych relacji z małoletnimi dotyczą wszystkich pracowników i kontrahentów, którzy mają kontakt z małoletnimi w imieniu Urzędu.
Zasady bezpiecznych relacji w kontaktach z małoletnimi obowiązują na terenie Urzędu i poza nim.
Pracownicy i kontrahenci muszą:
- utrzymywać profesjonalną relację z małoletnim i zawsze zastanawiać się, czy reakcja, komunikat lub działanie wobec małoletniego są̨ adekwatne do sytuacji, bezpieczne, uzasadnione
  i sprawiedliwe wobec innych małoletnich;
- działać w sposób otwarty i przejrzysty dla innych, żeby zmniejszyć ryzyko błędnego zrozumienia zachowania wobec dziecka;
- zachować w komunikacji z małoletnim cierpliwość i szacunek;
- uważnie słuchać dzieci i odpowiadać im w sposób dostosowany do ich wieku i sytuacji;
- doceniać i szanować pomysły dzieci w podejmowanych działaniach;
- traktować każde dziecko równo (bez względu na jego płeć, orientację seksualną, sprawność/niepełnosprawność, status społeczny, etniczny, kulturowy, religijny i światopogląd);
- szanować prywatność małoletniego;
- informować małoletniego o decyzjach, które go dotyczą, i brać pod uwagę jego oczekiwania;
- unikać niepotrzebnego ryzyka w pracy z małoletnim - sprawdzać, czy sprzęt i otoczenie są bezpieczne.
Pracownikom i kontrahentom nie wolno:
- zawstydzać, upokarzać, ignorować ani obrażać małoletniego oraz podnosić głosu na małoletniego w sytuacji innej niż wynikająca z bezpieczeństwa jego lub innych małoletnich;
- bić, szturchać, popychać ani w żaden sposób naruszać nietykalności fizycznej małoletniego;
- dotykać małoletniego w sposób, który może być uznany za niewłaściwy. Kontakt fizyczny
  z małoletnim musi być zawsze jawny i nie może wynikać z relacji władzy;
- bawić się w sposób, który może być niebezpieczny, jak łaskotanie czy udawanie walki;
- nawiązywać z małoletnim jakichkolwiek romantycznych lub intymnych relacji. Dotyczy to także żartów czy komentarzy o charakterze seksualnym. Jeśli pracownik lub kontrahent darzy uczuciem małoletniego lub odwrotnie, należy to zgłosić kierownikowi komórki organizacyjnej;
- robić zdjęć, nagrywać głosu ani filmować małoletnich w celach prywatnych;
- udostępniać zdjęć małoletnich bez pisemnej zgody ich opiekunów. Nie dotyczy to zdjęć
  z wydarzeń, gdzie małoletni są tylko częścią większej grupy, jak na przykład na imprezie;
- zapraszać małoletniego do swojego domu ani spotykać się z nim poza godzinami pracy. Jeśli trzeba się spotkać, trzeba poinformować kierownika komórki organizacyjnej, a opiekun
  i małoletni muszą się zgodzić;
- kontaktować się z małoletnimi przez prywatne telefony, e-maile czy media społecznościowe. Kontakt może się odbywać tylko za pomocą służbowych kanałów komunikacji;
- zachowywać się niestosownie w obecności małoletnich. To znaczy: używać wulgarnych słów, robić obraźliwych uwag lub wykorzystywać relacji władzy do zastraszania czy przymuszania;
- nie faworyzować żadnego małoletniego.
Małoletni musi:
- zachować szacunek w komunikacji z innymi, słuchać i nie przerywać, gdy się wypowiadają;
- uznawać, że każdy ma prawo do wyrażania swojego zdania, myśli i przekonań, jeśli nie naruszają one dobra osobistego innych osób;
- pamiętać, że żarty, które nie bawią drugiej osoby albo sprawiają jej przykrość, nie są żartami
  i taką zabawę słowną natychmiast należy przerwać;
- używać słowa „STOP”, jeśli dana forma interakcji mu nie odpowiada;
- rozwiązywać konflikty w rozsądny sposób. Jeśli nie uda mu się rozwiązać konfliktu samodzielnie, powinien zwrócić się o pomoc do opiekuna ze strony Urzędu;
- szanować przestrzeń intymną i prawo do prywatności innych osób;
- unikać wchodzenia w sytuacje, które mogą mieć dla niego i innych negatywne konsekwencje.
Małoletniemu nie wolno:
- krzyczeć na innych, ignorować, obrażać, wyśmiewać czy wykluczać z grupy;
- używać obraźliwego języka, wulgaryzmów;
- bić się, szturchać, popychać ani w inny sposób naruszać nietykalności fizycznej innych ani używać jakiejkolwiek przemocy fizycznej;
- nagrywać ani rozpowszechniać wizerunku innych bez wyraźnej zgody;
- pożyczać rzeczy innych bez ich zgody oraz zabierać, ukrywać rzeczy innych osób;
- spożywać alkoholu, wyrobów tytoniowych, nielegalnych substancji oraz zachęcać małoletnich do ich spożycia.
Jeżeli małoletni zauważy nieodpowiednie zachowanie ze strony innego małoletniego lub dorosłego (mowa o nich w punkcie 5 i 6), musi poinformować o tym opiekuna ze strony Urzędu.

Rozpoznawanie i reagowanie na czynniki ryzyka oraz symptomy krzywdzenia małoletnich

Sygnały, które mogą świadczyć o tym, że małoletni jest krzywdzony, obejmują:
- oznaki emocjonalne - małoletni wykazuje objawy zaburzeń emocjonalnych, np. apatię, lęk, wybuchy agresji, niskie poczucie własnej wartości, skrajne zmiany nastroju;
- symptomy behawioralne - małoletni prezentuje trudności w zachowaniu, np. agresję, autoagresję, ucieczki z domu, wagary, stosuje substancje psychoaktywne;
- symptomy fizyczne - małoletni ma obrażenia ciała, które mogą świadczyć o przemocy fizycznej, np. siniaki, otarcia, złamania;
- symptomy seksualne - małoletni prezentuje zachowania seksualne niewłaściwe dla jego wieku, np. nadmierne zainteresowanie tematyką seksualną;
- symptomy zaniedbania - małoletni jest niedożywiony, zaniedbany higienicznie, brakuje mu podstawowych rzeczy niezbędnych do codziennego funkcjonowania;
- czynniki ryzyka krzywdzenia - cechy, stan lub zachowania, które zwiększają prawdopodobieństwo, że małoletni jest krzywdzony, ale nie są z nim równoznaczne (np. uzależnienie alkoholowe rodzica, choroba przewlekła małoletniego, problemy natury prawnej w rodzinie).
Jeśli pracownik Urzędu podejrzewa, że małoletni jest krzywdzony przez innego małoletniego, sporządza notatkę służbową i przekazuje ją kierownikowi komórki organizacyjnej. Informuje także opiekuna małoletniego z Urzędu o swoich podejrzeniach.
Plan wsparcia małoletniego obejmuje:
- zapewnienie przez Urząd bezpieczeństwa małoletniemu, w tym zgłoszenie właściwym podmiotom, że istnieje podejrzenie jego krzywdzenia - to kluczowa kwestia;
- rozpoznanie, jakie są potrzeby małoletniego w zaistniałej sytuacji;
- formy wsparcia oferowane małoletniemu przez Urząd, a także wskazanie osób, które mają je realizować;
- propozycje skierowania małoletniego do zewnętrznej specjalistycznej placówki, jeśli istnieje taka potrzeba.

Zasady bezpiecznego korzystania z Internetu na terenie Urzędu oraz ochrony przed szkodliwymi treściami

Urząd, w ramach zadań realizowanych przez małoletnich na jego terenie, zapewnia im dostęp do Internetu oraz zabezpiecza małoletnich przed dostępem do treści, które mogą stanowić zagrożenie dla ich prawidłowego rozwoju.
Komputery włączone do infrastruktury Urzędu z dostępem do Internetu są monitorowane i zabezpieczone przed dostępem do szkodliwych treści przez Wydział Informatyki.
Urząd stosuje standardowe mechanizmy filtrowania treści, dlatego małoletni mogą korzystać
z dostępu do Internetu przez komputery Urzędu pod nadzorem opiekuna lub innego wskazanego pracownika Urzędu.
Jeżeli Urząd wykryje, że małoletni przegląda niebezpieczne treści, to opiekun małoletniego z Urzędu lub inny pracownik informuje o tym kierownika komórki organizacyjnej. Kierownik komórki wraz z pracownikiem Wydziału Informatyki przeprowadza z małoletnim rozmowę na temat bezpieczeństwa w Internecie i informuje o niej opiekunów prawnych.
Jeżeli podczas rozmowy okaże się, że małoletni jest krzywdzony, Urząd podejmuje działania opisane w standardach.